Jes 35,1–6a.10
Selegrar duein il desiert ed il terren sechentau,
giubilar duei la cultira senz’aua e verdegar!
Flurir deigi ella sco las flurs cavazzola
e giubilar, gie giubilar e cantar!
Ad ella vegn dada la gloria dil Libanon,
la splendur dil Carmel e da Saron.
Ins dueigi veser la gloria dil Segner
e la splendur da nies Diu.
Dei forza als mauns spossai,
vigur alla schanuglia tremblonta!
Schei a quels d’in cor embrugliau:
Veies curascha e buca temei!
Cheu ei vies Diu!
La vendetga arriva, la pagaglia da Diu.
El sez arriva per dar a vus spindrament.
Ils egls dils tschocs daventan lu clars,
las ureglias dils suords sesarvan.
Lu vegn il schirau a siglir sco il tschierv,
la lieunga dil mét vegn a cantar.
Ils liberai dil Segner retuornan.
Els vegnan a Sion cun giubel,
sur lur tgau ei perpetna legria.
Els anflan deletg e legria,
schems e quitaus ston fugir.
