da ser Jan-Andrea Bernhard
L’emprema poetessa romontscha, Mengia Wieland-Bisaz da Scuol, ha scret 1756 en ina da sias poesias pietusas: «Iesu havd’aint in meis cour / Iesu tü est mia amur / Iesu tü tot meis cuffort / Iesu spendram dalla mort.» – Quels plaids meinan nus senza dubi alla lecziun dalla dumengia hodierna! La colligiaziun cun Diu duei esser – tenor Mengia – in ligiom fetg persunal, in ligiom da carezia, in ligiom cun tgierp ed olma.
Per la pietad da Mengia vala il medem sco per quella da Moses: Niessegner ei buca lontans, mobein damaneivels per quels che teidlan siu plaid en lur mintgagi. Moses admonescha ch’in e scadin dueigi observar ses cumondaments e sias prescrpiziuns, e quei muort duas raschuns: D’ina vart dueigien nus sevolver tier nies bien Diu, da tut nies cor e da tut noss’olma, da l’autra vart dueigien nus dar plaz e dacasa a nies bien Diu, en nies cor ed en noss’olma. Beai quels che restan ligiai cun Niessegner e Salvader, en tut las tribulaziun, en tut discletg ed en tutta uiara. Gest las afflicziuns dad oz meinan nus tier ils plaids d Moses: «carezar nies bien Diu» cun cor ed olma – aschia savein bandunar l’uiara ed arrivar en in mund plein pasch e plein perdunament.
Dt 30,10–14
Moses ha plidau cul pievel e detg:
Ti dueies tedlar la vusch dil Segner tiu Diu ed observar ils camonds e las prescripziuns ch’ein messas per scret el cudisch da questa lescha. E ti dueies sevolver tier il Segner tiu Diu da tut tiu cor e da tut ti’olma. Quest tschentament che jeu dun oz a ti, ei buca memia grevs per tei e buca memia lontans. El ei buca sin tschiel, che ti savesses dir: Tgi ascenda sin tschiel per purtar el a nus e far da saver el, sinaquei che nus observeien el? El ei era buca videifer la mar, che ti savesses dir: Tgi va per nus sur mar per purtar el a nus e far da saver el, sinaquei che nus observeien el? Na, il plaid ei fetg damaneivel, en tia bucca ed en tiu cor, aschia che ti sas observar el.
