da sora Armina Maissen

La lecziun dad oz ei colurada dalla cardientscha, speronza e carezia – ina pintga trinitad – e quella ha sias ragischs en la sontgissima Trinitad, en la fiasta che nus festivein oz.
Giustificaziun ha Cristus schenghegiau a nus entras sia mort vid la crusch. Leu ha el fatg nus gests – priu naven nossa cuolpa e dau a nus access tier sia grazia ch’ei adina cheu per nus. Sin quella giustificaziun ei la «cardientscha» nossa risposta per obtener la pasch en nus.
Tribulaziuns negin che giavischa, denton gest ellas san esser per nus in scazi da grazia, pertgei en ellas encurin nus pli ferm la relaziun cun Diu, fagein oraziun, e quei rinforza nossa cardientscha e mantegn en nus la «speronza».
La «carezia» da Diu ei infinita, senza cundiziun, senza restricziun e quella ei «derschida» en nies cor entras il Spert sogn. Nua che cardientscha, speronza e carezia setegnan e lavuran ensemen, ei la via tier Diu adina aviarta. Ei quei buca era per nus in motiv da segloriar?
Ro 5,1–5
Damai che nus vein retschiert la giustificaziun ord cardientscha, vein nus pasch cun Diu tras Niessegner Jesus Cristus.
Tras el vein nus era obteniu en cardientscha in access tier la grazia, en la quala nus stein, e nus segloriein en speronza da contonscher la gloria da Diu.
E buca mo quei, nus segloriein schizun dallas tribulaziuns, beinsavend che la tribulaziun schendra pazienzia, la pazienzia fa secumprovar, ed il secumprovar schendra speronza.
E la speronza sa buca trumpar, pertgei la carezia da Diu ei vegnida derschida en nos cors tras il Spert sogn ch’ei daus a nus.

☛ 1. lecziun dalla dumengia: Prov 8,22–31
☛ evangeli dalla dumengia: Gn 16,12–15