da Maria Cristina Derungs-Bartolomei
La lecziun ded oz pren da nus scadina illusiun che igl esser levai cun Cristus da mort en veta seigi ina grazia da «bienmarcau»; che nus sappien viver vinavon suandont ils interess e las pissiuns spirontamein egoisticas e terrestras dil carstgaun veder.
Cuntrari! Il salit semuossa propi enten far nus libers da quellas sclavarias e tschoccadads, dal serestrenscher mo sin nusezzi e sin la veta actuala. Tut quei sto «murir» en nus. Suenter Pastgas e suenter nies Batten sesanflein nus en ina cundiziun «provisorica». Nus essan solidarics cul destin de Cristus. Nus essan buca pli «de quest mund». La nova veta ei presenta, schegie aunc zuppada.
E tuttas relaziuns humanas ein renovadas. «Manzegnas» ein era las distincziuns artificialas denter ils carstgauns, ch’ein annulladas en Cristus. Distincziuns che han midau aspect, mo che nus fagein adina puspei categorisond ed excludend «tschels».
Col 3,1–5.9–11
Vus essas leventai cun Cristus; perquei encuri quei ch’ei en tschiel, nua che Cristus sesa da vart dretga da Diu.
Drizzei voss’egliada sin quei ch’ei en tschiel e buca sin quei ch’ei sin tiara. Vus essas gie morts, e vossa veta ei zuppada cun Cristus en Diu.
Mo cu Cristus, nossa veta, vegn a cumparer, lu vegnis era vus a cumparer ensemen cun el en gloria.
Mazzei pia quei ch’ei terrester vid vossa membra: il pitinem, la malschubradad, las pissiuns, ils schliats gargiaments e la ranveria ch’ei ina idolatria.
Buca schei manzegnas in a l’auter, pertgei vus veis tratg ora il carstgaun veder cun sias ovras e tratg en in niev carstgaun. Quel vegn renovaus tenor il maletg da siu Scaffider per enconuscher
el.
Perquei dat ei buca pli Grecs e Gedius, barbars e Skits, sclavs e libers, mobein Cristus ei tut en tuts.
☛ 1. lecziun dalla dumengia: Pred 1,2; 2,21–23
☛ evangeli dalla dumengia: Lc 12,13–21
