12. Enten ademplir lur ministeri dad instruir, duein els [v.d. ils uestgs] annunziar als carstgauns igl Evangeli da Cristus; quei ei igl emprem dils pensums principals dils uestgs. En la forza
dil Spert duein els clamar ils carstgauns alla cardientscha ni rinforzar quels en lur viva cardientscha. Els duein presentar il misteri da Cristus a moda cumpleina, pia quellas verdads ch’ins sa
buc ignorar senza ignorar Cristus sez, e medemamein la via – revelada da Diu – che meina alla glorificaziun da Diu e cheutras alla beadientscha perpetna.
Els duein plinavon mussar che schizun las caussas terrestras e las instituziuns humanas muossan – tenor la disposiziun da Diu Scaffider – vi sin il salit dils carstgauns e contribueschan
consequentamein nuota pauc all’edificaziun dil Tgierp da Cristus.
Els duein pia mussar, con zun che la persuna humana ei – tenor l’instrucziun dalla Baselgia – da stimar, e quei cun sia libertad ed era cun sia veta corporala; medemamein la famiglia cun sia
unitad e stabladad, cun la naschientscha ed educaziun dad affons; la societad civila cun sias leschas e professiuns; la lavur ed il temps liber, igl art e las invenziuns tecnicas; la paupradad e
la rihezia. E la finala illustreschan els, co ils zun grevs problems dil possess, dil svilup e dalla gesta repartiziun dils beins materials, dall’uiara e dalla pasch, sco era dalla convivenza
fraterna da tut ils pievels ein da sligiar.
13. Els duein presentar la ductrina cristiana a moda adattada allas necessitads dil temps, pia che corrispunda allas difficultads e damondas che fatschentan e tementan talmein ils carstgauns.
Tala ductrina duein els era proteger enaquella ch’els muossan als cartents da defender e derasar ella. Els duein annunziar ella da maniera ch’els demuossan viers tut ils carstgauns, seigi
cartents ni nuncartents, il quitau matern dalla Baselgia e s’engaschien a moda particulara per ils paupers e fleivels, pertgei ch’il Segner ha tarmess els d’annunziar a quels igl Evangeli.
Damai ch’igl ei dau alla Baselgia da vegnir en discuors cun la societad humana, en la quala ella viva, eis ei en emprema lingia il duer dils uestgs dad ir tier ils carstgauns e d’encurir e
promover il discuors cun quels. Per che la verdad mondi a pèr cun la carezia, e l’intelligenza cun la buontad, sto quei dialog dil salit buca mo sedistinguer entras clarezia dil plaid,
humilitonza e migeivladad, mobein era entras la dueivla prudientscha ch’ei accumpignada da fidonza. Tala fidonza promova gie l’amicezia ed ei destinada dad unir ils meinis.
[…]
