da sur Marcus Flury
Il pievel che fui ord l’Egipta fa sias empremas experientschas el desiert e sto s’endisar vid in’autra veta. Gia la secunda gada entscheivan els a murmignar encunter Moses ed Aron. L’emprema gada er’ei pervia da aua petra. Mo il Segner ha menau els tier buna aua. La secunda gada marmugnan els pervia da paun. Buca da smarvegliar ch’els miran anavos e dian: Aschi schliet er’ei atgnamein buc ell’Egipta, la tiara dalla sclavaria. Els lain encrescher per la vanauns da carn e pil paun en abundonza.
La via d’Israel atras il desiert ei signada dil quitau ch’il Segner ha per siu pievel, mo era dil cuntinuau murmignar dil pievel ch’ei expressiun da malcuntentientscha, da reproscha, mo ch’ei era ina fuorma da supplica. Dieus entra en quella fuorma da supplica e sesurvescha da realitads e fenomens dalla natira per cuntentar siu pievel e per schar sentir els siu quitau. Il til atras il desiert ei era in maletg per la via dil pievel da Diu atras il tschentaners. Era sin quella via astga el sentir la vischinonza dil Segner.
Ex 16,2–4.12–15
Lez dis ha l’entira raspada d’Israel puplautugnau encunter Moses ed Aron el desiert. Ils Israelits han detg ad els: Sche mo nus fussen morts tras il maun dil Segner ella tiara d’Egipta, cu nus sesevan aunc sper las vanauns da carn e vevan paun da magliar en abundonza! Pertgei vus veis menau nus viaden en quest desiert per far murir dalla fom questa entira raspada.
Cheu ha il Segner detg a Moses: Uarda, jeu vi schar plover per vus paunquei ei buc di-spet paun en nies senn, mobein ina cristallisaziun da mèl, enconu-schents tenor igl aramaic sco «manna» giu da tschiel. Il pievel duei lu ir viado e rimnar di per di sia purziun. Cheutras vi jeu metter els sill’emprova, schebein els vulan caminar tenor mia lescha ni buc.
Di ad els aschia: Questa sera survegnis vus da magliar carn e damaun marvegl paun en abundonza, sinaquei che vus vegnies pertscharts che jeu sun il Segner vies Diu.
Ed igl ei daventau aschia: La sera ein quacras sguladas neutier ed han cuvretg il camp, e la damaun era ina rugada entuorn ed entuorn il camp. E cu la brentina dalla rugada ei sesalzada, uarda, cheu schischeva sil plaun dil desiert zatgei fin e manedel, schi fin sco la purgina sil prau.
Vesend quei, han ils Israelits detg in siper l’auter: Tgei ei quei? Pertgei els savevan buca, tgei che quei seigi. Cheu ha Moses detg ad els: Quei ei il paun ch’il Segner dat a vus da magliar.
