da Maria Cristina Derungs-Bartolomei
Suenter il himni inizial a Cristus va la brev a quels de Colossa vinavon e meina nus tiel reflectar il misteri dil salit en Cristus per tuts carstgauns (verset 1,28, dumengia vargada). Il passadi hodiern vul suttastrihar igl esser «cun» Cristus dils cartents tras il batten, ch’ei intimamein ligiaus cul plaid udius e acceptaus en cardientscha. Il batten lai participar nus alla mort ed alla levada de Cristus. Nossa mort interna, caschunada dal puccau; nossas cundiziuns de pagauns («la carn nunsurtagliada»), che exclauda dallas empermischuns e dalla ligia cun Israel, tut quei vegn satrau ella mort dil Segner. Puccaus e document dil deivet ein enguttai vid la crusch. E cun Cristus levaus da mort en veta essan era nus levai a veta nova.
Paucs versets avon vegn igl esser «en» Cristus articulaus. En mintga messa vegn fatg endamen a nus il coc de quei misteri dil salit cura che vegn proclamau alla fin dil canon: «Entras Cristus, cun el ed enten el ei a ti, Diu Bab tutpussent, ell’unitad dil Spert sogn tutta honur e gloria da perpeten en perpeten». Mo en el e cun el havein nus veta. Essan nus pertscharts de quei? Ed essan nus avunda engrazieivels per quei dun che survarga tuttas mesiras, speronzas, pusseivladas humanas?
Col 2,12–14
Mes frarsCheu san ins leger «Mes frars e mias soras».! Cun Cristus essas vus vegni satrai el batten, cun el essas vus era levai da
mort en veta tras la cardientscha enten la pussonza da Diu che ha leventau el dils morts.
Vus ch’eras morts en vos puccaus ed en vossa carn nunsurtagliada, vus ha Dieus fatg reviver ensemen cun Cristus e perdunau a nus tut ils puccaus.
Il document dil deivet che plidava encunter nus ha el strihau, e sias pretensiuns che accusavan nus ha el cassau. El ha annullau nies deivet enguttond el vid la crusch.
