da sur Marcus Flury

La semeglia che Dieus turzegia nus sco in bab siu affon, ei per nus ozildi strusch pli capeivels. Nus stuein denton veser ei ord la optica da lu, nua che mesiras educativas vesevan ora auter che oz. Igl autur da quella brev emprova da declarar ad ina cuminonza cristiana che las tribulaziuns, ellas qualas cartents sesanflan han ina mira positiva ed il resultat ei ch’els daventan cheutras pli ferms per saver tener la dira.
Quella lecziun sa era dar curascha a carstgauns da nies temps che sedamondan, pertgei ch’els ston far atras temps grevs. Entras tener la dira vegnan els pli ferms e pli madirs.
Heb 12,5–7.11–13
Mes frarsCheu san ins leger «Mes frars e mias soras».! Vus veis para emblidau l’admoniziun che sedrezza a vus sco ad affons:
Miu fegl, buca sprezza il castitg dil Segner, buca piarda la curascha cu el turzegia tei. Pertgei il Segner castigia quel ch’el careza; el dat la torta a mintga fegl ch’el accepta.
Supportei cun pazienzia il castitg! Dieus tracta vus sco ses affons; e nua dat ei in affon ch’il bab stuess buca turzegiar!
Mintga castitg para igl emprem mument da caschunar larmas e buca legria. Pli tard denton porta el a quels, che han fatg atras sia scola, il fretg dalla pasch e giustia.
Perquei rinforzei ils mauns stunclentai e la schanuglia schirada e fagei vias gradas per vos peis, sinaquei che la membra zoppa vegni buca fatga ord liug, mobein migliuri plitost.

☛ 1. lecziun dalla dumengia: Jes 66,18–21
☛ evangeli dalla dumengia: Lc 13,22–30